شمال نیوز:  وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی عنوان کرد که سخنگویی دولت به او پیشنهاد شده اما نپذیرفته است.

به گزارش شمال نیوز، ، مهمان این برنامه دست خط سالیان سال در یکی از مشاغل سخت امنیتی کشور بوده و تقریباً از سال ۸۴ هست که در سمت‌هایی که تقریباً سمت‌های روشن و ظاهری است، عیان می‌شود و در جاهای مختلف نقش ایفا می‌کند به خصوص در انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ و بعد از آن هم، در مقاطعی در وزارت ورزش و جوانان، در کتابخانه ملی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و اخیراً هم در سمتی جدید و پیش از آن هم مدت کوتاهی در شهرداری تهران بوده است.

سوابق طولانی امنیتی ایشان باعث می‌شود حرف‌های گفتنی زیاد برای ما داشته باشند.

*سلام؛ خیلی خوش آمدید.

من هم عرض سلام و ادب خدمت ملت بزرگ ایران دارم و امیدوارم که این نشست این برنامه بتواند در جهت تنویر افکار عمومی و روشن شدن بخشی از تاریخ این کشور موثر و مثبت باشد.

* از اینجا شروع کنیم که چرا آقایان سیاسی این میزان به ورزش علاقه‌مند هستند؟

در دنیا الان که با شما صحبت می‌کنم سیاسیون در ورزش حضور دارند، در تقریباً بیش از ۱۸۰ شور این چنین است اما این به معنی نفی حوزه تخصصی نیست. الان که با شما صحبت می‌کنم ما یک هیات اجرایی داریم که در حوزه تخصصی ورزشی کار می‌کنند، ۱۵ کمیسیون مشورتی داریم.

*بین شهرداری و کمیته ملی المپیک این را ترجیح دادید؟ چون شهرداری جای مهمی است. معاونت قائم مقام، معاون فرهنگی و اجتماعی بود.

نه، شهرداری را بنا به دلایلی به این نتیجه رسیدم که نباید بمانم. شرایط در شهرداری به نحوی رقم خورد که آن فضای پاک و محیط پاکی که جامعه انتظار دارد در آن شکل نگرفت. آلودگی‌هایی که در لایه‌های مختلف شکل گرفته و آدم‌های جنگنده ای می‌طلبد که بتوانند بایستند و مقاومت کنند و بجنگند و همچنین نیاز به پشتوانه‌های محکمی هست.

*شما یک آدم سیاسی هستید که با جریان‌های مختلف ارتباط دارید به خصوص جریان اصلاح‌طلب ارتباط داشتید و دارید. در حوزه شورای شهر خودتان پیش‌بینی می‌کردید انتخاب شهردار به اینجا برسد که طی یک سال، سه شهردار عوض شود؟

من در خصوص این مسئله اعتقاد دارم که ما در مرحله تمرین و تکامل دموکراسی شهری هستیم و شورا که پارلمان شهری است در مرحله تکاملی قرار دارند و به طور طبیعی با چالش‌هایی مواجه هستند. نیاز به زمان دارد. نباید انتظار داشته باشیم تحولات فرهنگی اجتماعی در این کشور یک روزه و یک شبه باشد. ما از لفظ دهه استفاده می‌کنیم، بپذیریم زمان نیاز دارد اما شوراها را نباید تخریب کرد. شوراها در تمام کشور به مثابه پارلمان محلی خاستگاه قانون اساسی دارد و حلقه اصلی واسط بین مردم با نهادهای رسمی هستند، باید آنها تقویت شوند، در عین حال باید رویکرد ما در خصوص شورا تخصصی کردن شورا باشد. این یک ضرورت است.

شورا باید از این رویکرد عام گرایانه یا عوام گرایانه خارج شود و به رویکرد تخصصی برود. کسانی در شورا قرار بگیرند که بتوانند مسئله‌ای از سوی شهری را حل کنند. اینکه هر کسی با هر انگیزه‌ای وارد شورا شود قطعاً کار شایسته‌ای نیست اما نمی‌شود امروز بخواهید این الگو را پیاده کنید؛ زمان نیاز دارد. بی ثباتی در شهرداری سم مهلک است.

*یک سال کامل را از دست دادند؛ بیش از یک سال بود.

نیاز اول شهر آرامش و ثبات است و احساس دلبستگی شهروندان به شهر هست. شهردار و شهرداری و شورای شهر کانون ایجاد دلبستگی، انسجام شهری و یک پاسخگویی به مطالبات است. شهر را نمی‌شود با سخنرانی و شورا اداره کرد. شهر نیاز به چهره‌های قدرتمندی دارد که شهرداری را به مثابه یک کابینه ببینند. البته این را اینجا صریح بیان کنم که اگر در دوره قبل هم ثبات داشتیم به منزله این نیست که همه‌اش موفقیت بود و همه دستاوردهای بزرگ بود.

*انتخاب آقای حناچی به نظر شما خوب بود؟

آقای حناچی دو ویژگی مثبت دارد. اول اینکه حوزه تخصصی اوست.

*مدیریت شهری را می‌شناسد؟

کامل می‌شناسد. این نکته اول است و نکته دوم این است که ایشان از حاکمیت به شهرداری آمده است. یعنی مسائل فرابخشی شهرداری را در حوزه شهر آشنا است که خودش سالیان سال وزارت مسکن در همین حوزه مسئولیت داشت. من شخصاً خیلی به موفقیت ایشان امید دارم و معتقد هستم ایشان در شهر موفق خواهد شد؛ مشروط بر اینکه همه با او همکاری کنند.

*فکر می‌کردید آقای حناچی بالا بیاید یا آقای آخوندی؟

من شخصاً آقای حناچی را پیش‌بینی می‌کردم.

*در همین مدت هم در کمیته ملی المپیک الحمدالله سر شما شلوغ بود و موفقیت‌های خیلی خوبی هم به دست آمد. در بازی‌های آسیایی که مردان ما خیلی خوب عمل کردند و یکی از بهترین نتایج را گرفتیم و بانوان ما هم خیلی خوب عمل کردند. در حوزه بانوان فکر می‌کنم بی‌سابقه بود، درست است؟

همینطوره.

*دیداری هم خدمت رهبری رفتید؟

بله، خدمت آقا رفتیم. روند تحول ورزش یک روند منطقی است. آنچه که اتفاق افتاد محصول کار بنده نبود. محصول کار جمعی است از مدیران گذشته که باید از همه تقدیر کنم؛ از آقای کیومرث هاشمی، قبل از آن و همچنین مجموعه وسیعی که تلاش می‌کنند و دیده نمی‌شوند؛ ما در مقابل دوربین هستیم. در جریان باشید الان که با شما صحبت می‌کنم برای آمادگی ۲۰۲۰ که المپیک توکیو است همه درگیر هستند و اردوهای مختلف اعم از داخلی و خارجی، فشارهای سخت و درگیری فدراسیون‌ها است. شرایطی است که جمع کثیری در سراسر کشور تلاش می‌کنند و نتیجه‌اش در جاکارتا یا بوینوس آیرس یا در توکیو به یک سکو منجر می‌شود.

من می‌خواهم عرض کنم اگر یک قهرمان که به سکو می‌رود مطمئن باشد که بیش از یکصد نفر او را پشتیبانی می‌کنند، یک نکته هم در ورزش اتفاق افتاد که باید آن را بپذیریم که واقعاً دختران ما در ورزش درخشیدند و این نکته شیخ احمدالصباح رئیس شورای المپیک آسیا است که حجاب در ورزش در دنیا متعلق به ایران است. اصلاً ورود حجاب به ورزش در دنیا متعلق به ایران است. اینکه دختر ما با حجاب و حفظ ارزش‌های اسلامی در عرصه‌های بین‌المللی حاضر می‌شود، این بسیار بسیار ارزشمند است و غیر قابل انکار است که تاثیرات خود را خواهد گذاشت.

یک نکته دیگری هم وجود دارد که ما در المپیک جوانان در بوینوس آیرس یک اتفاقی افتاد که ما از جایگاه ۲۶ ام به جایگاه هفتم ارتقا پیدا کردیم. ۱۷ رتبه صعود داشتیم. این نکته مهمی است که رسانه‌ها کمتر به آن پرداختند. این نشان می‌دهد نسل جدیدی که دارد می‌آید هدف‌گذاری برای کسب کرسی‌های بین‌المللی کرده است و اینکه جایگاه برتری را در دنیا داشته باشد.

من اینجا پیش‌بینی می‌کنم و این برنامه شما ضبط می‌شود، در دهه آینده قطعاً قهرمانان ما در عرصه جهانی سکوهای بزرگی را تصاحب خواهند کرد که جهانیان در آن خواهند ماند.

*یک جایی گفته‌اید حضور بانوان در ورزشگاه‌ها نیاز اجتماعی ما است اما با مبانی فقهی باشد.

این نکته مهمی است. خواهش می‌کنم این مسئله را بینندگان عزیز هم بیشتر توجه کنند. سخن ما روشن و شفاف است. ما معتقد هستیم بین ورزشگاه، دانشگاه، پارک، سینما، کنسرت و سایر محیط‌های اجتماعی تفاوت قائلی نیست، چون محیط و فیزیک به ماهو فیزیک فاصله نیست.

دوم اینکه، مقوله ورزش یکی از کانون‌های نشاط اجتماعی است مانند هنر و فرهنگ و جاهای دیگر. نکته سوم اینکه تجربه‌ای داریم که هرگاه بانوان در ورزشگاه حاضر شدند محیط ورزشگاه اخلاقی‌تر شده است. برعکس تصویری که در ذهنیت خیلی از بزرگان است که مسئله احتمال مفسده است، من صراحتاً عرض می‌کنم که حداقل در دو رویداد من حاضر بودم. همین رویداد اخیری که تیم پیروزی ما با ژاپن داشت و رویداد قبلی. این فرهنگ ایرانی است که وقتی نوامیس ما در محیطی وارد می‌شوند، همه مردها حرمت‌داری می‌کنند.

نکته آخر، این است که دنیا ما را متهم به تبعیض جنسیتی می‌کند که این یک دروغ شاخدار و خلاف واقع است. واقعاً نظام اسلامی مبتنی بر اندیشه امام و رهبری از ابتدای انقلاب منزلت و کرامت زنان را به رسمیت شناخته و به آن توجه کرده است. دانشگاه ما امروز و در همه محیط‌های ما زنان حضور فعال دارند. لذا واقعاً در اندیشه نظام تبعیض نیست اما یک نکته ورزشگاه باعث شده ما در هر ملاقاتی که با مقامات خارجی داریم به این مسئله بپردازند. باید این دغدغه را برطرف کنیم که در ورزشگاه مفسده شکل نخواهد گرفت و بعد از آن، قطعاً عزیزان موافقت خواهند کرد، یعنی عزیزان حکم می‌کنند. باید به لحاظ موضوعی مسئله را تبدیل به یک امر واقعی کنیم.

*در مورد بازنشستگی شما هم صحبت شد؛ فکر کنم این سمت شما بازنشستگی‌پذیر نیست، درست است؟

نه، اصلاً بحث این نیست. اولاً من به لحاظ سابقه خدمت الان کارمند رسمی نهاد با ۳۱ سال و ۸ ماه خدمت هستم.

*الان بازنشسته حساب نمی‌شوید؟

نمی‌شوم، چون تا ۳۵ سال بازنشسته است. از طرف دیگر من هیات علمی و دانشیار هستم.

*دانشیار فکر می‌کنم تا ۶۰ و خرده‌ای سالگی باشد.

تا هفتاد هم مشکلی ندارد، لذا مشکل بازنشستگی ندارم. اگر داشتم همه باید تابع قانون باشیم.

*الان در فدراسیون چند نفر خواهند رفت؟

۱۴ بازنشسته داریم.

*که می‌روند؟

بله. مگر کسانی که بر اساس ماده ۶۰ قانون جامع ایثارگران قبل از موعد بازنشستگی، بازنشسته شده باشند می‌توانند یک بار دیگر اعاده شوند. این را قانون می‌گوید. باز می‌توانند از این ظرفیت قانونی استفاده کنند.

*آقای تاج می‌تواند استفاده کند.

آقای تاج از این ظرفیت قانونی کاملاً می‌تواند استفاده کند.

*وضعیت کشور را چطور می‌بینید؟ شما یکی از تئورسین‌های ستاد انتخابات آقای دکتر روحانی در سال ۹۲ بودید. خیلی ها فکر می‌کردند اوضاع بهتر می‌شود اما باید صریح گفت اوضاع به لحاظ اقتصادی بر وفق مراد نمی‌چرخد. این را همه ما می‌بینیم؛ شما چطور می‌بینید؟

ببینید، اینکه در کشور مسائل اساسی داریم غیرقابل انکار است. این حتماً وجود دارد و در راس آن هم مشکلات معیشتی و اقتصادی و سفره‌های مردم است. اینکه نقش دولت در بروز این وضعیت چه میزان است قابل بحث و مناقشه است. حرف روشنی که من دارم، این است که ما در شرایط فعلی نیازمند سه اتفاق بزرگ هستیم.

اولین نیاز ما اعتماد یا سرمایه اجتماعی است. نکته دوم انسجام است که به این می‌خواهم بپردازم. انسجام در سطح نظام سیاسی منظور است. یعنی وقتی مردم می‌بینند میان دولت، قوه قضائیه، مجلس مناقشه و درگیری است، وقتی می‌بینند بین جناح سیاسی، احزاب انگ‌زنی و تخریب و شایعه و تهمت و افترا است، مردم احساس بدی خواهند داشت. مسئله سوم کارآمدی است. باید کارآمدی در نظام شکل بگیرد. این کارآمدی فقط مختص دولت نیست. کارآمدی مربوط به نظام سیاسی است. بهتر می‌دانید که چه عرض می‌کنم. حتماً بینندگان عزیز بهتر از من می‌دانند و من به مردم عزیز درس پس می‌دهم.

یعنی باید مردم ببینند مدیران آنها کارآمد هستند و قدرت و توانائی و لیاقت پاسخگویی به مطالبات را دارند. من در دسته‌بندی که در ذهنم انجام می‌دهم، معتقدم دولت در مقابل مطالبات مردم باید خضوع و خشوع داشته باشد و اذعان و اعتراف کند که در مقابل مردم باید حداکثر تلاش را برای پاسخ به مطالبات مردم داشته باشد. یک زمانی شما دنبال مقصر می‌گردید که آن را محکوم کنید، یک زمانی باور دارید شرایط کشور خوب نیست و باید به دولت کمک کنیم که شرایط بهتر شود.

رفتار تعدادی از سیاسیون، در حقیقت اظهار رضایت از این وضع است؛ اظهار ناگفته رضایت است! یعنی اساساً از تضعیف دولت و بهم خوردن معادله معیشتی مردم عده ای احساس خوشحالی می‌کنند که می‌بینیم این اتفاق افتاد. عده زیادی که اکثریت سیاسیون هستند که با دولت هم ممکن است میانه خوبی نداشته باشند، من از آنها به عنوان میانه‌روها نام می‌برم و طیف اول را به عنوان رادیکال ها نام می‌برم، احساس همدلی و همدردی برای حل مشکلات دارند.

آنچه امروز در مجلس می‌بینیم، تلاش مجلس بر این است که به کمک دولت بیاید تا مشکلات را حل کند، اما یک نکته اساسی‌تر وجود دارد، فراموش نکنیم وضعیت امروز محصول یک سلسله اتفاقات گذشته است.

*نمی‌توان همه را به گذشته دانست.

من نمی‌خواهم مسئولیت را پاک کنم و خودمان را بی تقصیر معرفی کنیم. اصلاً چنین ایده‌ای ندارم. باید با مردم صادق بود و باید مشکلات را بپذیریم ولی من از جنابعالی سوال می‌کنم که آیا واقعاً قطعنامه‌ها محصول کار این دولت بود یا لغو قطعنامه‌ها کار این دولت بود؟ آیا دشمنی آمریکا این دولت و آن دولت می‌شناسد؟ آیا دشمنی دشمن مربوط به این دولت است؟

*این چیز غیرقابل انکاری است و این چیزی بود که همیشه گفته می‌شد؛ حتی من به یاد دارم در بحبوحه مذاکرات هسته‌ای هم همیشه این گفته می‌شد که اینها دشمنان اصلی ما هستند، اما این را باید قبول کنیم یک پروپاگاندایی در دوران مذاکرات هسته‌ای شکل گرفت که اولاً تمام تخم‌مرغ‌های خود را در سبد برجام گذاشتیم. خیلی از دوستان و همفکران خود شما این را می‌گفتند که نباید این کار را کنیم. باید در عین اینکه از این ظرفیت استفاده می‌کنیم به فکر ظرفیت‌های خودمان باشیم و اینکه در ذهن مردم این طور بیندازیم که خیلی از چیزها حل می‌شود و خیلی از چیزها عوض می‌شود و اینها ربطی به منتقدین دولت آقای دکتر روحانی نداشت.

من معتقدم که نباید قضاوت را کوتاه مدت انجام داد. اجازه دهید دولت مسیر را مجدداً هموار کند و من معتقدم شخص آقای روحانی قدرت بازسازی فضای فعلی برای رسیدن به نقطه مطلوب که در جهت تامین مطالبات مردم است، دارا هست. یک دلیل کوچک برای این حرف دارم. همین یک ماه اخیر شاهد بودید وقتی انسجام نسبی در قوه قضائیه، در مجلس و در دولت شکل گرفت و شخص رهبری معظم هم وارد شدند، امروز فضا تغییر می‌کند.

*فکر می‌کنید تیم آقای دکتر روحانی که ترمیمی کردند به نظر شما ترمیم خوبی بود؟

قطار در حال حرکت با واقعیت‌هایی مواجه خواهد شد و بر اساس آن واقعیت‌ها کسی که نشسته و لوکوموتیوران است تصمیم می‌گیرد. تصمیم به ترمیم دولت به اعتقاد من، تصمیم بسیار هوشمندانه و یک ضرورت بود و من شخصاً امید بسیار دارم که وزرای جدید بتوانند مطالبات مردم را پاسخ دهند.

*برخی می‌گویند پیاده شدن افرادی مانند آقای نیلی یا آقای آخوندی از این قطار یک نوع گسست بین طرفداران دولت به وجود می‌آورد.

اساساً با تحلیل فردگرایی به شدت مخالف هستم. من معتقد هستم نظام سیاسی ظرفیت بزرگی دارد. از انقلاب ۴۰ سال گذشت، کادرهای زیادی تربیت شدند. امروز دولت برای انتخاب واقعاً دچار چالش نیست. نسل اول به تدریج از دولت خارج می‌شوند و شما دیدید که در همین قانون بازنشستگی بیش از ۱۲۰ نفر از مسئولین ارشد کشور رفتند و خود به خود ۱۲۰ چهره جدید وارد می‌شوند. به تدریج به سمت یک نوع دگردیسی در مدیریت هم می‌رویم.

*فکر می‌کنید اهمیتی ندارد برخی از همراهان شما می‌گویند ما باید به نوعی آن چسبندگی که از دولت آقای روحانی داشتیم، از آن جدا شویم تا برای انتخابات مجلس به مشکلی نخوریم. امثال آقای حجاریان و امثال آقای تاجزاده و...

من اصلاً چنین تحلیلی ندارم. من درباره نگاه اصلاح‌طلبان معتقد هستم که یکی از بزرگ‌ترین ظرفیت‌ها و فرصت‌های آقای دکتر روحانی حمایت اصلاح‌طلبان بوده است و اصلاح‌طلبان ظرفیت بزرگی هستند که همیشه حامی دولت بوده‌اند و امروز هم ظرفیت اصلی اصلاح‌طلبی، پشت دولت است و از آن حمایت می‌کنیم؛ این غیرقابل انکار است.

*یعنی اگر نبودند دولت رای نمی‌آورد؟

نه، اما این چیزی که درباره اصلاح‌طلبان شما فرمودید من اعتقاد دارم که اصلاح‌طلبان ظرف اصلی حمایت دولت هستند. بعد اعتدال‌گرایان و همچنین اصولگرایان...

*فکر می‌کنید برخی از آنها از شما جدا شوند؟

این طبیعی است. در قطار در حال حرکت، عده‌ای شرایط را نمی‌پذیرند ولی این به معنی این نیست که شکافی در دولت شکل گرفته است. به نظرم اینکه قطاری در حال حرکت است و عده‌ای پیاده یا سوار می‌شوند این به منزله انهدام قطار نیست.

*در انتخابات مجلس آینده چطور؟ این امر اثر می‌گذارد؟

قطعاً؛ این اصل گردش قدرت است که قطعی است. مطمئن باشید مردم با کسی عهد اخوت نبسته‌اند. مردم بر اساس تشخیصی که می‌دهند در پای صندوق حاضر می‌شوند و خیلی نکته جالبی است که بارها بیان کرده‌ام، سیاست مردم اعلامی نیست بلکه اعمالی است.

جامعه ایران جامعه خاصی است. ممکن است با شما صحبت نکند ولی در صندوق اعمال می‌کند. دولت‌های گذشته را ببینید چه اتفاقی افتاد و پیش‌بینی‌ها چه بود. دولت اصلاحات را ببینید، دولت آقای احمدی‌نژاد را ببینید و دولت آقای روحانی را ببینید. این انتخاب مردم است و باید به انتخاب مردم احترام بگذاریم.

*به آقای رئیس جمهور خیلی نزدیک هستید.

احترام خاصی برای ایشان قائل هستم.

*ایشان هم شما را خیلی قبول دارند.

احترام برای ایشان قائل هستم.

*آن مقایسه‌ای که در مجلس کردند را قبول ندارید؟

نه.

* درباره برخی بداخلاقی‌ها گفتید، قطعاً شرایط هیچگاه قابل قیاس با شرایط الان نیست، ولی از آقای رئیس جمهور هم توقع نمی‌رفت برخی عبارات تند را بکار ببرد مثل شناسنامه نداشتن یا مثل عبارات دیگر. قبول دارید؟

هر انسانی نقاط ضعف و قوت دارد.

*برای سال ۹۲ یک سوالی پیش می‌آید و اتفاقاً آن زمان هم برنامه‌ای داشتیم که به نام «شناسنامه» و با آقای دکتر روحانی اولین برنامه را ضبط کردیم و بعد ایشان رئیس جمهور شدند و بهمن ماه این مصاحبه را گرفتیم. آن زمان که صحبت می‌کردیم صحبت سرپایی بعد از برنامه بود، گفتم شما چقدر مطمئن هستید آقای هاشمی رفسنجانی نمی‌آیند؟ ایشان گفتند نمی‌آیند ولی آمدند. خدا ایشان را رحمت کند، آمدند و ثبت‌نام کردند. شما فکر می‌کردید نمی‌آیند؟

ما قبل از آن با حضرت آیت‌الله هاشمی جلساتی داشتیم، از جمله درباره ریاست جمهوری به ایشان مراجعه کردیم. ایشان در جمع گفتند که از نظر من بهترین فرد در شرایط فعلی آقای روحانی است.

*خود آقای هاشمی؟

بله؛ بعد تاکید کردند ایشان خود را آماده کنند. بعد که ایشان کاندید شد، باز مراجعه کردیم فرمودند که آقای روحانی انصراف ندهد و بماند. لذا به نظر من باید یک بار دیگر مجموعه وقایع ۹۲ در این کشور ثبت و ضبط شود، اما این نکته را فراموش نکنید که آقای هاشمی همیشه به دنبال این بود که خود را هزینه و فدای نظام کند و واقعاً در مسیر حرکت برای دفاع از نظام هیچ وقت احساس کوتاهی نمی‌کرد.

*این شد که آقای روحانی آمد و فکر می‌کنید نقطه پرش آقای روحانی مناظره‌ها بود یا برنامه گفت‌وگوی ویژه خبری بود که کلید را آوردند؟

هیچکدام.

*واقعاً نمی‌توان گفت هیچکدام.

نقطه پرش آقای روحانی احساس نیاز جامعه به تغییر بود.

*آن زمان تا قبل از دو برنامه‌ای که عرض می‌کنم در نظرسنجی‌ها خیلی...

عرض می‌کنم. مسئله اصلی اصل نیاز به تغییر بود که در جامعه محسوس بود. در سنجش ها مشخص بود که جامعه از وضع موجود ناراضی است و یک تغییر را دنبال می‌کند. آن رای خاموش و خاکستری به میدان آمد. هرگاه در هر انتخاباتی رای خاموش به صحنه بیاید، قاعده بازی عوض می‌شود. یک خاطره‌ای از آقای روحانی نقل کنم شاید برای بینندگان عزیز جذاب باشد.

ما آن شب در سال ۹۲ در دفتر کار ایشان در مرکز تحقیقات مجمع تا صبح بیدار بودیم و تا اذان صبح با استان‌ها تماس می‌گرفتم و نتایج آراء را می‌گرفتم. بعد آقای روحانی تقریباً ۱۰ - ۱۰:۳۰ شب بود که تصمیم گرفت به منزل بروند. ما تاکید کردیم که شما باید امشب بیدار باشید و نگران که شمارش آرا مشکلی ایجاد نشود و همان تعبیری که گفتند من خواب رفتم و … ایشان جمله ای تاکید کردند که به نظر من جمله مهمی بود. ایشان فرمودند رهبری اجازه نمی‌دهد کسی در آراء دخالت کند؛ اجازه نخواهند داد. پیام خیلی روشن است. یعنی باور داریم ارکان نظام، کانون‌های اصلی نظام از سلامت برخوردار هستند ولی متاسفانه گاهی فضایی ایجاد می‌شود که این فضا بر آن واقعیت غلبه می‌کند.

*بعد از انتخابات ۹۲ خیلی‌ها این تصور را داشتند که سید رضا صالحی امیری در آن لیستی که آقای رئیس جمهور برخلاف همیشه هم بود که بعد از تحلیف لیست را اعلام کرد. برخی می‌گویند آقای روحانی زرنگی کرده و اجازه لابی نداده است چون بسیاری تلاش می‌کردند از فرصت لابی استفاده کنند، ولی در آن لیست شما نبودید.

بله. من جزو تیم بودم که برای تعیین کابینه فعالیت می‌کردیم و روشن بود که در لیست نبودن به منزله اینکه در دولت نبودم نبود، بلکه اینکه در لیست وزرا نبودن است چون وزرا ۱۸ نفر هستند.

* درباره مجلس نمی‌خواهید صحبت کنید؟ و ان چیزهایی که در مجلس درباره آقای صالحی امیری گفته شد؟

می‌خواهم یک نتیجه بگیرم که آن حادثه تلخ بود ولی نتیجه خیلی مهمی دارد که باید رسانه ملی به آن بپردازد. نظام در بعد از انقلاب از بداخلاقی لطمات زیادی دید و تا امروز هم دارد هزینه می‌پردازد. نکاتی را مطرح کردند که از اساس جعل و دروغ بود.

بعد گفتیم این ادعایی که کردید سند ارائه کنید. یک کاغذ نوشتیم به قوه قضائیه که این را رسیدگی کنید. قوه قضائیه از آقایان خواست که سند ارائه کنید.

*یعنی شکایت کردید؟

بله. دو نفر از آقایان یعنی آقای توکلی و آقای کریمی قدوسی آمدند و گفتند ادله‌ای نداریم و بعد وقتی برای آنها حجت شد که اظهارات خلاف واقع بود، طلب حلالیت کردند و عذرخواهی کردند و من هم درجا رضایت دادم. همان لحظه رضایت دادم اما یک آقای دیگری یعنی آقای نادران حاضر نشد و مقاومت کرد. نهایتاً دادگاه بعد از ۵ سال حکم داد و من از قوه قضائیه تشکر می‌کنم. من تا امروز که صحبت می‌کنم با قاضی مربوطه هیچ گونه ارتباطی نداشته ام و شناختی به ایشان نداشتم.

*چه حکمی داد؟

حکم ده ماه حبس دادند. من نه به دنبال حبس هستم و نه به دنبال انتقام هستم.

*اجرا نشد؟

نه. اجرا نشد و طبعاً این حکم برای اجرا به اجرای احکام رفته است.

*وزارت فرهنگ را به جای آقای جنتی رفتید؟

بله.

*آقای جنتی استعفا داد؟

بله. آقای جنتی استعفا داد و قطعاً استعفا دادند.

*علت خاصی داشت؟

من دلیل واقع را نمی‌دانم که چه بود، ولی د